Τα πρώτα χρόνια που ακολούθησαν την ισλαμική επανάσταση στο Ιράν (1979) έγινε γνωστό ευρέως το hijab ως το ενδεδειγμένο ένδυμα των γυναικών. Βέβαια το πραγματικό νόημα της ισλαμικής επανάστασης δεν ήταν η υποχρέωση των γυναικών να φορούν hijab, αναφέρει το Sputnik. Το 1990 το hijab έγινε το σύμβολο της πολιτικής αντιπαράθεσης στις κύριες πολιτικές δυνάμεις της χώρας με τους αναμορφωτές να βλέπουν το Hijab ως σύμβολο αύξησης της ασφάλειας του Ιράν.
Παρόλα αυτά οι προσδοκίες τους δεν επαληθεύτηκαν. Το hijab έγινε πιο σκούρο και μακρύ, όμως ο αριθμός των εγκλημάτων κατά των γυναικών έγινε μεγαλύτερος, με τις ίδιες της γυναίκες να νιώθουν πως εξαναγκάζονται να μένουν με το ζόρι στο σπίτι.
Σήμερα στην πρωτεύουσα Τεχεράνη και τις άλλες μεγάλες ιρανικές πόλειες οι γυναίκες φορούν δύο ειδών hijabs τα Chador και τα Manto (χαλαρό, πολύχρωμο κάλυμμα σώματος) και τα Rosari (ελαφριά μαντήλια με πολύχρωμα λουλούδια). Η πρώτη επιλογή είναι για μεγαλύτερες γυναίκες ενώ η δεύτερη είναι δημοφιλής στις νέες γενιές.
Οι νέες του Ιράν δεν νιώθουν ασφάλεια μέσα στα hijab, ενώ ήδη τα έχουν στενέψει αρκετά, αναφέρουν οι Ρώσοι.
Πάντως, μιλώντας στο ρωσικό πρακτορείο Sputnik η Parisa 29χρονη νοσοκόμα από την Τεχεράνη, τονίζει ότι το hijab λύνει τα περισσότερα προβλήματα των γυναικών στο Ιράν.
“Δεν ξέρω ακριβώς αλλά είμαι από θρήσκα οικογένεια και οφείλω να σέβομαι τους ισλαμικούς νόμους”, αναφέρει.
Όπως σημειώνει το να φορά το hijab την κάνει πιο ήρεμη όταν κυκλοφορεί στον δρόμο. “Νιώθω ότι με προστατεύει”, αναφέρει η Parisa.
Αυτό που την αγχώνει είναι, όπως λέει, πως με το να φορά hijab οι άλλες γυναίκες την τσεκάρουν αν το φορά σωστά και της κάνουν παρατηρήσεις.
“Ευτυχώς, δόξα τω Θεώ δεν έχω πέσει τα χέρια της Αστυνομίας ήθους”, σημειώνει.
Το να φοράς hijab δεν λύνει προβλήματα της κοινωνίας μας όπως η βία, η ανεργία, η φτώχεια, η αβεβαιότητα”, τονίζει η 29χρονη νοσοκόμα.
Κάτω από τα Chador οι γυναίκες κρύβουν στοιχεία δυτικής κουλτούρας και ρούχα, με την αστυνομία ήθους να ερευνά και να τιμωρεί όποιες γυναίκες φορούν δυτικά ρούχα στα κρυφά, κάτω από τα μακριά μαύρα ενδύματα.
Η Parisa υπογραμμίζει ότι το hijab θα έπρεπε να είναι ένα στοιχείο ενδυνάμωσης των οικογενειακών αξιών και των υγειών σχέσεων μεταξύ γυναικών και ανδρών.
